شهر الرمضان الذی انزلت فیه القرآن …

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾

فولادوند: ما [قرآن را] در شب قدر نازل کردیم

مکارم: ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم.

خرمشاهی: ما آن [قرآن‏] را در شب قدر نازل کرده‏ایم‏

وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾

فولادوند: و از شب قدر چه آگاهت کرد

مکارم: و تو چه می‏دانی شب قدر چیست؟!

خرمشاهی: و تو چه دانى شب قدر چیست؟

لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾

فولادوند: شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است

مکارم: شب قدر بهتر از هزار ماه

خرمشاهی: شب قدر بهتر از هزار ماه [عادى‏] است‏

تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾

فولادوند: در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر کارى [که مقرر شده است] فرود آیند

مکارم: فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کار نازل می‏شوند.

خرمشاهی: در آن [شب‏] فرشتگان و جبرئیل به اذن پروردگارشان براى انجام هر کار فرود آیند

سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾

فولادوند: [آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است

مکارم: شبی است مملو از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع صبح!

خرمشاهی: [این شب‏] تا دمیدن سپیده‏دم آکنده از سلامت [و امن و امان‏] است‏